Meisje met fotoboek in het veld

Delphine, 23 jaar en kleuterjuf in Roeselare, houdt ervan om te reizen en nieuwe plekken te ontdekken. Voor haar fotoboeken is dit dan ook een favoriet onderwerp. De laatste tijd is ze bezig geweest om al haar reizen in fotoboeken vast te leggen. Haar favoriete fotoboek? Dat moet haar stage van 2018 als kleuterjuf in Tanzania zijn! 

Tanzania, een tijd om nooit meer te vergeten 

Meisje met souvenirs

Voor haar studie liep Delphine 3 maanden stage in Tanzania. Ze ging voor de ‘full experience’ en trok bij een lokale familie in. Dat was wel even wennen – er waren natuurlijk veel cultuurverschillen – maar Delphine heeft er prachtige momenten beleefd.  

Aangekomen in het huis kreeg ze samen met twee andere Belgische meisjes één kamer toebedeeld met 2 eenpersoonsbedden. Zo wisselden ze door. Om de maand mocht er iemand alleen in een bed slapen, de twee anderen deelden dan het andere bed. Het was wél fijn dat er een toilet geïnstalleerd was, speciaal voor de buitenlandse studenten die het gezin elk jaar in huis nam. 

Delphine houdt mooie herinneringen over aan deze tijd. Ze heeft op Facebook vriendschapsverzoeken van de kinderen gekregen, heeft nog contact met de andere meisjes en uiteraard kijkt ze nog heel vaak in het fotoboek. Het fotoboek heeft ook al heel veel huiskamers gezien; iedereen wilde haar foto’s zien en avonturen horen. 

En de winnende foto is… 

Lachend meisje die in een fotoboek kijkt

Een favoriet is de foto waarop ze het Afrikaanse jurkje draagt. Voor dit jurkje ging Delphine naar de kleermaker, waar ze uit Afrikaanse stoffen een jurkje naar keuze kon te laten maken. Tussen de honderden stoffen koos ze deze blauwe, met gele schildpadden op. Ze koestert haar boek, haar souvenirs en de herinneringen. Het zélf ontwerpen van haar jurkje vond ze een ongelooflijke ervaring. Alles was mogelijk: lang kleedje of een kort kleedje, met een rits of met knopen. Je kon zelf kiezen! 

Teveel verhalen om op te noemen 

Lachend meisje met een fotoboek in haar hand

Het boek staat vol verhalen en anekdotes. Van de schoolbus bijvoorbeeld. Elke dag namen ze de schoolbus naar het schooltje; samen met wel honderden kinderen, ze zaten letterlijk op elkaars schoot. En af en toe kreeg de bus panne, en dan moest iedereen uit de bus en duwen. Als het regende en de straat vol modder was, konden ze ook niet verder rijden. Maar ook het eten krijgt aandacht in het boek. Elke dag stond er rijst met bonen of rijst met Ugali op het menu. Veel afwisseling was er niet: “Sinds ik terug in België ben, eet ik absoluut geen bonen meer.” 

Een speciaal project was het klaslokaal die hebben ze opgefleurd. “Die wit & grijze muren vonden we maar saai, dus hebben we verf gekocht en zijn we beginnen schilderen. Veel kleuren hadden we niet, dus hebben we kleuren gemengd. We hebben er een week of twee werk aan gehad met een heel kleine borstel. De school was heel blij met het resultaat. De directeur wou ook eventjes helpen, maar achteraf bleek dat het eigenlijk gewoon voor de foto was, hij stond op de foto en eenmaal die gemaakt was, gaf hij de penseel terug en mochten wij verder doen.” 

De volgende reis is nog niet gepland, want Delphine en haar vriend kochten net een huisje. Als verrassing heeft ze al wel twee fotoboeken van haar relatie met haar vriend gemaakt. Hij weet er nog niets van, maar ze is er zeker van dat hij het heel tof zal vinden. 

Wil je ook een gepersonaliseerd fotoboek maken? albelli viert 10 jaar met een mooie verjaardagskorting van 25%. Ga nu naar albelli.be om direct aan de slag te gaan.

Reacties